Οι συγκεντρώσεις πλέον στην Ελλάδα είναι κάτι το συνηθισμένο και δεν δίνει τόσο πολύ σημασία η εξουσία σε αυτές, αφού βρίσκει τρόπο να θάβει τα όποια μηνύματα αυτές εκφράζουν. Οι συγκεντρώσεις πρέπει πλέον να έχουν σαφέστατα μηνύματα και αυτό δε γίνεται με φωνές και πανώ. Χρειάζεται αναδιάταξη των πολιτών που μετέχουμε σε αυτές. Να δημιουργήσουμε δυο αλυσίδες πιασμένοι χέρι χέρι εκατέρωθεν των δρόμων που οδηγούν από τη βουλή, τα διάφορα κέντρα εξουσίας, Δημαρχεία και Νομαρχίες στα Δικαστήρια και έπειτα στις φυλακές σε κάθε πόλη της Ελλάδας. Βουβοί, χωρίς πανώ, και να προσκαλέσουμε στην αλυσίδα τους περαστικούς, τους γείτονες των συνοικιών, όλους τους πολίτες. Να είμαστε για μια φορά πολίτες και όχι κόσμος ή λαός των συγκεντρώσεων. Έτσι θα περάσουμε σαφέστατο μήνυμα με σαφέστατους αποδέκτες, αυτό πρέπει να γίνει και να γίνει τώρα.
Γιάννης Ρίτσος – Αν όλα τα παιδιά της γης…
Αν όλα τα παιδιά της γης
πιάναν γερά τα χέρια
κορίτσια αγόρια στη σειρά
και στήνανε χορό
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
και στήνανε χορό
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.
Αν όλα τα παιδιά της γηςφωνάζαν τους μεγάλους
κι αφήναν τα γραφεία τους
και μπαίναν στο χορό
ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και δυο φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.
Θα ’ρχόνταν τότε τα πουλιά
θα ’ρχόνταν τα λουλούδια
θα ’ρχότανε κι η άνοιξη
να μπει μες στο χορό
κι ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και τρεις φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ!